Γλυπτό χωράφι 2016

             Καλοκαιρινό βιωματικό εκπαιδευτικό σεμινάριο

«Ανακατασκευή της προσωπικής μας Ιστορίας ως απάντηση στην Κρίση των ζωών μaς»

Προσωπική ανάπτυξη, αναστοχασμός και επαγγελματική εκπαίδευση στο συστημικό γλυπτό με άλλες πρωτοποριακές τεχνικές

Παρασκευή 1 Ιούλιου ως Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

στο «Περιβόλι της Ειρήνης» (www.giorgosdoumos.blogspot.com)

Ζούμε σε δύσκολες και συναρπαστικές εποχές. Τα αυτονόητα καταρρέουν γύρω μας σαν χάρτινοι πύργοι και μερικές φορές τα κρατήματα δεν επαρκούν πια.

Ποιοι είμαστε προσωπικά μέσα σ’ αυτήν την συνταρακτική κοινωνική και διαπροσωπική μεταμόρφωση που ζούμε; Πώς διαχειριζόμαστε μέσα μας τη σχέση μας με το παιδί, το συναίσθημα, τους Άλλους, το Κοινωνικό; Ποια νέα κατασκευή εαυτού και πραγματικότητας μπορεί να μας πάει σώους και δημιουργικούς, ενδυναμωμένους και σοφότερους στην απέναντι όχθη;

Ως συνέχεια προηγούμενων βιωματικών σεμιναρίων, σ’ αυτό το σεμινάριο οι συμμετέχοντες θα ανακατασκευάσουν με τη βοήθεια της ομάδας την δική τους προσωπική ιστορία, κατασκευάζοντας για τους εαυτούς τους νέα σενάρια παρόντος και μέλλοντος, με έμφαση στη σχέση με την Επιθυμία και το Κοινωνικό. Η ιδέα είναι ότι η κατασκευή μας για την προσωπική μας ιστορία μπορεί να αλλάξει μέσα από δικές μας κινήσεις και κατά συνέπεια το ίδιο το παρόν και το μέλλον μας να έρθουν κοντύτερα σ΄ αυτό που επιθυμούμε, από ό,τι φανταστήκαμε.

Το σεμινάριο θα δομηθεί με άξονα την επεξεργασία των προσωπικών ιστοριών μέσω βιωματικών τεχνικών, μουσικής και κίνησης και θα πλαισιωθεί από θεωρητικές εισηγήσεις, που θα επιτρέψουν στον καθένα να δει την προσωπική του ιστορία, ως σημείο μιας συνολικότερης πορείας γύρω από αποφάσεις ζωής. Με βασικό εργαλείο το συστημικό γλυπτό, αυτή τη φορά θα ενσωματώσουμε προτάσεις από το Θέατρο των Καταπιεσμένων (με τον Θοδωρή Κωστιδάκη), τη θεατρική χρήση της φωνής ως έκφρασης του συναισθήματος (με τη Δήμητρα Τσάκου) και την κατασκευή και χρήση της Κούκλας ως μέσου φροντίδας του ενδότερου Παιδιού μέσα μας (με την Παρασκευή Καρακίτσιου).

Το 10ήμερο θα κλείσει με αφήγηση παραμυθιού βγαλμένο από τις εργασίες της ομάδας από την παραμυθού Κυριακή Δούδη, στο λόφο, στην αγκαλιά του Καϊμάκτσαλαν, του Πίνοβου και της Τζένας...

Το σεμινάριο απευθύνεται σε άνδρες και γυναίκες, που αισθάνονται να τους απασχολούν παρόμοια θέματα και στόχος του είναι η υποστήριξή τους σε δυσκολίες της παρούσας φάσης ζωής τους, η αύξηση της συνολικής ικανοποίησής τους από τη ζωή και η άνοδος της καθημερινής ποιότητας ζωής τους σε μια δύσκολη, αλλά γόνιμη για αλλαγές εποχή σαν τη δική μας.

Για επαγγελματίες ψυχικής υγείας και εμψυχωτές ομάδων το σεμινάριο θα πλαισιωθεί από θεωρητικές εισηγήσεις και θα έχει παράλληλο χαρακτήρα βιωματικής εκπαίδευσης στην τεχνική του συστημικού γλυπτού. Θα δοθεί βεβαίωση συμμετοχής και βεβαίωση για την πρώτη βαθμίδα επάρκειας στη χρήση Του συστημικού γλυπτού για επαγγελματίες ψυχικής υγείας και εμψυχωτές ομάδων.

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ Η ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ ΜΕ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ.

Συντονίστρια: Δρ Άννα Εμμανουηλίδου, Κλινική ψυχολόγος (Dr.Phil,MSc.), συστημική ψυχοθεραπεύτρια (IGST), συστημική εκπαιδεύτρια και επόπτρια

Προσκεκλημένοι εισηγητές άλλων πρωτοποριακών τεχνικών:

Θοδωρής Κωστιδάκης: Αρχιτέκτων Μηχανικός, Καραγκιοζοπαίκτης, Εμψυχωτής Ομάδων Θεατρικού Παιχνιδιού. Θέατρο των καταπιεσμένων του BOAL, θέατρο Forum και Drama Process. Θέμα η ανάδειξη λύσεων σε συγκρούσεις κοινωνικής υφής. Δευτέρα 4 του Ιούλη 2016

Τσάκου Δήμητρα:Σκηνοθέτις, Θεατρολόγος. Ο λόγος και ο ήχος στην έκφραση του συναισθήματος με εργαλείο το θεατρικό κείμενο. Ένα κείμενο σπαρακτικό, κατακερματισμένο και βαθιά αληθινό, την «Ανθρώπινη Φωνή του Ζαν Κοκτώ.Τετάρτη 6 του Ιούλη 2016

Καρακίτσιου Παρασκευή:Ψυχολόγος, Νηπιαγωγός, Κουκλοθεατροπαίχτρια, ειδικευμένη στην κατασκευή και εμψύχωση κούκλας και την εμψύχωση ομάδων θεατρικού παιχνιδιού με παιδιά και ενήλικες. Σάββατο 9 Ιουλίου 2016.

Κυριακή Δούδη: Φιλόλογος, συγγραφέας, αφηγήτρια παραμυθιών. Σάββατο 9.Ιουλίου 2016, βράδυ.

Μέγεθος ομάδας: ελάχιστος αριθμός 12, μέγιστος 25 άτομα.

Οι τρεις εναλλακτικές  προσεγγίσεις:

"Θέατρο Των Καταπιεσμένων" του Augusto Boal, σε συνδυασμό με τεχνικές του Drama Process (παιχνίδια ρόλων, σωματική έκφραση κτλ), που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συστημικό θεραπευτικό πλαίσιο. 

Την Δευτέρα 4  του Ιούλη, τρίτη μέρα των εργασιών μας, θα δοθεί έμφαση στη θεατρική οπτική. Θα γίνει ενδεικτική βιωματική δουλειά πάνω σε θεατρικές τεχνικές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε συστημικό ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο με ομάδες ή οικογένειες. 

Καθώς το βίωμα με τη συμμετοχή του σώματος, του λόγου και του συναισθήματος αποτελεί πολλές φορές έντονη εγγραφή σε έναν άνθρωπο, οι θεατρικές πρακτικές αναδεικνύονται σε σημαντικά εργαλεία μέσα στη θεραπευτική εργασία. 

Η έμφαση θα δοθεί σε δύο άξονες: 

1. Πειραματική διερεύνηση της χρήσης των δρώμενων του «Θεάτρου του Καταπιεσμένων» του Augusto Boal – με έμφαση στο «Θέατρο Φόρουμ» (Forum Theatre) – σε θεραπευτικό πλαίσιο, με στόχο την ανάδειξη λύσεων σε συγκρούσεις κοινωνικής υφής. 

2. Χρήση θεατρικών συμβάσεων του «Θεάτρου Διαδικασίας» (Drama Process) για: 

    Ανάπτυξη της ικανότητας για δημιουργική συνδιαλλαγή σε επίπεδο μεταφοράς με τη              χρήση και επεξεργασία του συμβολικού λεξιλογίου της ομάδας, μέσα από παιγνιώδεις          διαδικασίες.    

    Ενδυνάμωση της φαντασίας και δημιουργικότητας του θεραπευτή μέσα από την                   εξοικείωση με θεατρικά παιχνίδια και ασκήσεις.

Θοδωρής Κωστιδάκης – Αρχιτέκτων Μηχανικός, Καραγκιοζοπαίκτης, Εμψυχωτής Ομάδων Θεατρικού Παιχνιδιού. 

Η χρήση του λόγου και της φωνής στην έκφραση συναισθημάτων  (με αφορμή την «Ανθρώπινη Φωνή» του  Ζαν Κοκτώ) 

Τι λες όταν καλείσαι να μετατρέψεις σε λόγο τα συναισθήματα; 

 Ποιες είναι οι «σωστές» λέξεις; 

 Πόσο αναλυτικός ή πόσο συμπυκνωμένος οφείλει να είναι ο λόγος; 

 Πόσο αφαιρετικός ή πόσο ρεαλιστικός; 

 Πότε οι λέξεις πονάνε και πότε θεραπεύουν; Μια απόπειρα να προσεγγίσουμε τον λόγο και τον ήχο στη διαδικασία του συστημικού γλυπτού χρησιμοποιώντας ως εργαλείο το θεατρικό κείμενο. Ένα κείμενο σπαρακτικό, κατακερματισμένο και βαθιά αληθινό, την «Ανθρώπινη Φωνή του Ζαν Κοκτώ. 

Διάρκεια εργαστηρίου: 6 ώρες 

Εμψυχώτρια: Δήμητρα Τσάκου, Σκηνοθέτις, Θεατρολόγος

<<ο έσω μας κήπος>>

Πρόκειται για σεμινάριο βιωματικού χαρακτήρα το οποίο περιλαμβάνει  ασκήσεις θεατρικού παιχνιδιού και χρησιμοποιεί τη θεατρική κούκλα ως θεραπευτικό εργαλείο.  

Στόχος του σεμιναρίου είναι να επεξεργαστούμε μέσα στην ομάδα το θέμα της προσωπικής φροντίδας του εαυτού. 

Πιο αναλυτικά θα εμβαθύνουμε, μέσω μιας ποικιλίας  θεατρικών τεχνικών,  σε ζητήματα προσωπικής ανάπτυξης που αφορούν στην διασφάλιση και την φροντίδα των ορίων της προσωπικότητάς μας.  

Πώς μαθαίνουμε από μικρή ηλικία να προστατεύουμε τον εσωτερικό μας κόσμο; να θέτουμε τα όρια μας; Να αμυνόμαστε στην παραβίαση τους, να αποζητούμε την ασφάλεια. Γιατί  η ανάγκη μας για προστασία  συνδέεται συχνά με αρνητικά συναισθήματα. 

Αν ο χαρακτήρας μας είναι ένας κήπος τότε ποιός είναι ο κηπουρός του, ποιά είναι τα ζιζάνια του; Πώς καλλιεργούμε τον κήπο μας και πώς τον φροντίζουμε; Υπάρχουν σ’ αυτόν φράχτες  και αν ναι από τι υλικό επιλέγουμε να τους χτίσουμε. 

Διάρκεια  σεμιναρίου : 4 ώρες 

Εμψύχωση και συντονισμός ομάδας: Παρασκευή Καρακίτσιου.

Τόπος συνάντησης και ιδιαιτερότητες: Το 10ήμερο θα πραγματοποιηθεί σε υπαίθριο χώρο στην πανέμορφη φύση της Καρατζόβας (Εναλλακτική κατασκήνωση ανταλλαγής και μάθησης «Το Περιβόλι της Ειρήνης» βλ. www.giorgosdoumos.blogspot.com, στο χωριό Ξιφιανή, κοντά στην Αριδαία), που θα δώσει ως τέτοιος εντελώς νέες δυνατότητες στην ανάπτυξη των χρησιμοποιούμενων δημιουργικών τεχνικών, αλλά και στην ουσιαστική γνωριμία και δέσιμο μεταξύ των μελών της ομάδας, καθώς θα ζήσουμε όλοι μαζί για 10 μέρες, μοιραζόμενοι τις ιστορίες μας, τον ελεύθερο χρόνο μας, το φαγητό μας και την οργάνωση της κατασκήνωσής μας. Έτσι, μπορεί να είναι παράλληλα και μια μορφή χαλάρωσης και καλοκαιρινών διακοπών στο βουνό, σε μια από τις πιο τουριστικές περιοχές της Ελλάδας. 

Η κατασκήνωση βρίσκεται πολύ κοντά στα φημισμένα ιαματικά λουτρά Πόζαρ και σε μερικά από τα πιο όμορφα βουνά της Ελλάδας, 5 μόλις χλμ από την πόλη της Αριδαίας, όπου μπορεί κανείς να έχει ό,τι προσφέρει μια πόλη για τον ελεύθερο χρόνο και τον εφοδιασμό σε αναγκαία ήδη. Η απόσταση από τη Θεσσαλονίκη είναι 1,5 ώρα με αυτοκίνητο ή λεωφορείο, το οποίο σταματάει απευθείας στο χωριό Ξιφιανή. Στο χώρο υπάρχουν εγκαταστάσεις τουαλέτας, ντουζ, κουζίνα και στεγασμένος χώρος συγκέντρωσης. Πρώτες ύλες για μαγείρεμα διατίθενται άμεσα από το βιολογικό αγρόκτημα, που βρίσκεται στο χώρο της κατασκήνωσης. Διατίθεται έμμισθο άτομο που θα συντονίζει την οργάνωση του φαγητού και την καθαριότητα του χώρου. Για ενημέρωση για την κατασκήνωση βλ. στο διαδίκτυο «Το Περιβόλι της Ειρήνης».  

Απαραίτητα: αγάπη για τη φύση, διάθεση για κάμπινγκ, σκηνή και κατασκηνωτικά είδη (αναλυτική λίστα του αναγκαίου εξοπλισμού θα δοθεί, όταν έχει ολοκληρωθεί η σύσταση της ομάδας).

Χρόνος συνάντησης: 1η Ιουλίου έως 10 Αυγούστου 2016 (Παρασκευή 1η Ιουλίου απόγευμα άφιξη, εγκατάσταση και γνωριμία ως τις 5.30μμ με Κυριακή 10 Ιουλίου απόγευμα 5.00μμ αναχώρηση), 80 ώρες εργασίας.

Κόστος συμμετοχής: συνολικά 350 ευρώ ανά άτομο συμπεριλαμβάνοντας: τη συμμετοχή στο βιωματκό σεμινάριο, την εκπαίδευση, τη διαμονή, το φαγητό 2 φορές τη μέρα (πρωινό, μεσημεριανό) και τη συνολική φροντίδα από άτομο που θα μαγειρεύει και θα συντονίζει την οργάνωση και καθαριότητα του χώρου. Με τη δήλωση συμμετοχής γίνεται παράκληση για καταβολή προκαταβολής 90 ευρώ.

Επιλεκτική συμμετοχή σε συγκεκριμένες μέρες θα κοστίσει 40 ευρώ τη μέρα με όλες τις παραπάνω παροχές.

Ερωτήσεις και δηλώσεις συμμετοχής: ΄Αννα Εμμανουηλίδου, τηλ 6947320479, ηλ. annaemmanouelidou@yahoo.gr, Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι 15.06. 2016.

Σ΄έναν κόσμο που στηρίζεται

Ø      στην εκμετάλλευση του ανθρώπου

Ø      στη λεηλασία της φύσης

Ø      στην υποδούλωση των πολιτών στις πολυεθνικές

Ø      στον εξευτελισμό των αξιών και της ποιότητας ζωής μας

ΕΜΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ…

Καθαρή τροφή

Ø      Παραγμένη με σεβασμό στη φύση και τον άνθρωπο

Ø      Βγαλμένη μέσα από ανθρώπινο μόχθο

Ø      Δίκαια, χωρίς μεσάζοντες

Ø      Με όραμα την Αυτάρκεια

     την σωματική και ψυχική μας υγεία

      την αφοσίωση στο αυθεντικό

    την πίστη στη δύναμη όλων μας

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΞΙΖΕΙ

ΣΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ..

Ελάτε να γνωριστούμε

Σ΄έναν κόμο που στηρίζεται

Ø      στην εκμετάλλευση του ανθρώπου

Ø      στη λεηλασία της φύσης

Ø      στην υποδούλωση των πολιτών στις πολυεθνικές

Ø      στον εξευτελισμό των αξιών και της ποιότητας ζωής μας

ΕΜΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ…

Καθαρή τροφή

Ø      Παραγμένη με σεβασμό στη φύση και τον άνθρωπο

Ø      Βγαλμένη μέσα από ανθρώπινο μόχθο

Ø      Δίκαια, χωρίς μεσάζοντες

Ø      Με όραμα την Αυτάρκεια

     την σωματική και ψυχική μας υγεία

      την αφοσίωση στο αυθεντικό

    την πίστη στη δύναμη όλων μας

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΞΙΖΕΙ

ΣΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ..

Γιατί τα βιολογικά προϊόντα (δεν) είναι ακριβά…

ΔΟΥΜΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Παραγωγός βιολογικών προϊόντων

Παραγωγός παραδοσιακών ποικιλιών

Μέλος του Αιγίλοπα και του Πελίτι

ΞΙΦΙΑΝΗ ΠΕΛΛΑΣ

ΤΗΛ 6974127248, www.giorgosdoumos.blogspot.gr

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΛΙΓΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΟΥΜΕΡΑ

Σε ένα στρέμμα γης, όπου ένας γεωργός καλλιεργεί κηπευτικά, ας πούμε καρότα,

• Αν καλλιεργεί με συμβατικές, δηλ. χημικές μεθόδους, χρειάζεται περίπου 30-40 ευρώ για χημικό ζιζανιοκτόνο και μερικά λεπτά ένας άνθρωπος μόνος του για να εξοντώσει το ανεπιθύμητο χόρτο, που θα πνίξει την καλλιέργειά του…Εκεί που, αν ο ίδιος καλλιεργήσει στην ίδια γη βιολογικά, θα χρειαστεί περίπου 800 ευρώ για να πληρώσει aξιοπρεπώς πέντε ανθρώπους, οι οποίοι θα δουλεύουν 3-4 μέρες επί δύο φορές σε μια καλλιεργητική περίοδο, για να ξεριζώσουν με το χέρι το ίδιο ζιζάνιο.

• Χρειάζεται  50-60 ευρώ για χημική λίπανση, που θα του εξασφαλίσει 10πλάσια απόδοση σε ποσότητα, από αν ο ίδιος γεωργός χρησιμοποιήσει κοπριά ή βιολογική λίπανση, ξοδεύοντας 150-250 ευρώ.

• Προλαμβάνει ή αντιμετωπίζει τις ασθένειες του φυτών του πληρώνοντας 40-60 ευρώ για χημικά φάρμακα, ενώ ο ίδιος αν καλλιεργεί βιολογικά την ίδια έκταση με την ίδια καλλιέργεια απλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα, διακινδυνεύει εξ ολοκλήρου την παραγωγή του, την οποία έχει ήδη προπληρώσει για να φυτέψει, ή στην καλύτερη περίπτωση έχει μειωμένη απόδοση λόγω της ασθένειας του φυτού.

• Υπό καλές συνθήκες, ένα στρέμμα βιολογικής καλλιέργειας με καρότα έχει απόδοση 1-2 τόνους, ενώ ένα στρέμμα χημικής καλλιέργειας κυμαίνεται μεταξύ 5-6 τόνων.

• Τα ποτίσματα, οι σπόροι ή τα φυτά (αν ο βιοκαλλιεργητής δεν τα παράγει μόνος του από παλιές ποικιλίες, οπότε εκεί έχουμε εντελώς άλλες αποδόσεις – χαμηλότερες εννοείται -) , τα καύσιμα των τρακτέρ και άλλων αγροτικών μηχανημάτων είναι τα ίδια.

Κάνατε τους πολλαπλασιασμούς και τη διαίρεση στο τέλος; Η διαφορά είναι 160 ευρώ για 6 τόνους, έναντι 1000 ευρώ για 2 τόνους. Σ’ αυτά δεν υπολογίζεται ο εντελώς δυσανάλογος χρόνος ζωής που αφιερώνει ο παραγωγός στη μία και την άλλη περίπτωση, το ρίσκο των καταστροφών και πιθανές βιοδυναμικές παρεμβάσεις για τον εμπλουτισμό του εδάφους, ώστε να μειωθεί πχ η εμφάνιση ασθενειών – οι οποίες, αν εμφανιστούν, απλά δεν αντιμετωπίζονται βιολογικά και μπορούν να οδηγήσουν σε ολοσχερή καταστροφή της παραγωγής. Η διαφορά (και όχι το συνολικό κόστος) είναι 2,5 ευρώ ο τόνος έναντι 500 ευρώ ο τόνος.

Έτσι φτάνει στον πάγκο της λαϊκής ο παραγωγός βιολογικού προϊόντος με ένα υψηλό κόστος και λίγη παραγωγή, για να τη διαθέσει σε σας. ΄Ετσι το καρότο φτάνει να πουλιέται 2 ευρώ το κιλό, έναντι περίπου 1 ευρώ του χημικού καρότου. (Πόσο πληρώνετε για το κινητό σας, τις βενζίνες και έναν καφέ στην παραλία;;;)

ΟΜΩΣ

Ο γεωργός, που προσφέρει το χημικά παραγόμενο καρότο του ενός ευρώ,

Ø μεταφέρει στον πάγκο πώλησής του ένα προϊόν πολλαπλά επιβαρυμένο και επιβαρυντικό για την υγεία των καταναλωτών του

Ø Έχει καταστρέψει για πολλές δεκαετίες το έδαφος και το οικοσύστημα του χωραφιού του, τα υπόγεια νερά

Ø Έχει επιβαρύνει τη δική του προσωπική υγεία κατά τα ραντίσματα και με την επαφή του με τα χημικά σε αφάνταστο βαθμό, ώστε σήμερα το Θεαγένειο να έχει κατά 53% ασθενείς αγροτικού επαγγέλματος.

ΜΟΝΟ Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΌΨΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ!

‘Ώστε ο παραγωγός να μπορεί να προσφέρει:

Ø στους καταναλωτές του ένα υγιεινό προϊόν με σεβασμό στους ίδιους και τη φύση

Ø στον εαυτό του μια υγιεινή και ικανοποιητική εργασία

Ø στην κοινωνία μας ένα παράδειγμα ειρηνικής συνύπαρξης και φιλικής αξιοποίησης των δυνατοτήτων που μας δίνει η γη.

Μόνο που αυτός ο γεωργός θα πρέπει να αντέχει οικονομικά να χρηματοδοτήσει καταρχήν την παραγωγή αυτού του προϊόντος και να ζήσει και ο ίδιος, όπως ο μέσος πολίτης.

Αυτή είναι η διαφορά που πληρώνετε, αγοράζοντας ένα βιολογικό προϊόν σε σχέση με ένα συμβατικό. Είναι το κόστος παραγωγής μιας αξιοπρεπούς ποιότητας ζωής για σας, τον παραγωγό, τυχόν (συν-)εργάτες του.

Τα βιολογικά προϊόντα δεν είναι ακριβά –

 η ζωή που κρύβεται πίσω τους είναι.

Υβρίδια και παραδοσιακές ποικιλίες: Τι σημαίνει αυτή η διάκριση;

ΔΟΥΜΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Παραγωγός βιολογικών προϊόντων

Παραγωγός παραδοσιακών ποικιλιών

Μέλος του Αιγίλοπα και του Πελίτι

ΞΙΦΙΑΝΗ ΠΕΛΛΑΣ

ΤΗΛ 6974127248, www.giorgosdoumos.blogspot.gr

Υβρίδια καλούνται τα φυτά, τα οποία προκύπτουν από τη διασταύρωση διαφορετικών ποικιλιών του ίδιου είδους και παρουσιάζουν “βελτιωμένα” χαρακτηριστικά σε σχέση με τα φυτά από τα οποία προέρχονται, όπως: αύξηση της παραγόμενης ποσότητας, διευκόλυνση για πολυήμερες μεταφορές, αύξηση του μεγέθους των καρπών, ανθεκτικότητα σε ασθένειες, σε χημικά φάρμακα ή λιπάσματα και ακραία καιρικά φαινόμενα, ομογενοποίηση των παραγόμενων προϊόντων για τη διευκόλυνση της τυποποίησής τους, μορφοποίησή τους για χάρη της καταναλωτικής αισθητικής (πχ φρούτα χωρίς κουκούτσια ή ευθύγραμμες πιπεριές, που να βολεύουν στο τηγάνισμα…), Αυτές οι «βελτιώσεις» και εξυπηρετούν εμπορικούς σκοπούς. Τα υβρίδια παρουσιάζουν το αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό, ότι τα φυτά που προέρχονται από σπόρους υβριδίων κατά κανόνα δεν εμφανίζουν τα “βελτιωμένα” χαρακτηριστικά ή παράγουν στείρους σπόρους. Λόγω του ότι τα υβριδιακά φυτά είναι πιο παραγωγικά και έχουν αυξημένο ποσοστό νερού στη σύνθεσή τους,  έχουν ανά μονάδα βάρους μικρότερη συγκέντρωση θρεπτικών συστατικών. Αγοράζοντας λοιπόν μια υβριδιακή τομάτα, αγοράζουμε κατά μεγάλο ποσοστό νερό. Η υψηλότερη τιμή μιας τομάτας παραδοσιακής ποικιλίας συνδέεται άμεσα με την χαμηλότερη παραγωγικότητα του φυτού, που σημαίνει αυτόματα την μεγαλύτερη συγκέντρωση θρεπτικών συστατικών σε σχέση με μια αντίστοιχη υβριδιακή. Η σημερινή εντατική γεωργία που χρησιμοποιεί τους βιομηχανικούς σπόρους παράγει ποσότητες «άδειας μάζας» με μειωμένα θρεπτικά συστατικά και πιθανότατα αυτός είναι ο λόγος, που χρειαζόμαστε σήμερα τα συμπληρώματα διατροφής.

Σύντομο σπορο-ιστορικό: Αρχικά οι σπόροι παράγονταν αποκλειστικά από γεωργούς, οι οποίοι «εξημέρωναν» και βελτίωναν τα διάφορα άγρια είδη και δημιούργησαν τα σημερινά καλλιεργούμενα φυτά, όπως το σιτάρι, το καλαμπόκι το ρύζι κλπ.   Αργότερα, μέρος της γενετικής βελτίωσης πέρασε στα χέρια δημόσιων ερευνητικών Ινστιτούτων, τα οποία άρχισαν μέσα από πειράματα να εισάγουν σταδιακά τη λογική των υβριδίων, προσφέροντας με τη σειρά τους νέες - υβριδιακές αυτή τη φορά - ποικιλίες αγροτικών φυτών. Τις τελευταίες όμως δεκαετίες, οι δημόσιοι βελτιωτές δεν χρηματοδοτούνται επαρκώς και αυξήθηκε σε μεγάλο βαθμό το μερίδιο της ιδιωτικής βιομηχανίας σποροπαραγωγής.
 Σπόροι της Βιομηχανίας: Οι σπόροι της ιδιωτικής βιομηχανίας σποροπαραγωγής καλύπτονται από πνευματικά δικαιώματα (ή πατέντες στην περίπτωση των γενετικά τροποποιημένων–Γ.Τ.Ο.). Τα υβρίδια πρώτης γενιάς (F1) των σπόρων της βιομηχανίας διασπώνται στην δεύτερη γενιά και έτσι ο σπόρος που ενδεχόμενα να κρατήσει ο γεωργός, δεν αναπαράγεται σωστά. Επομένως, είτε για νομικούς είτε για πρακτικούς λόγους, ο παραγωγός δεν μπορεί να κρατήσει σπόρο για την επόμενη χρονιά και άρα πρέπει να τον αγοράσει ξανά από τις εταιρίες. Οι σπόροι αυτοί έχουν υψηλή παραγωγικότητα, αλλά είναι ταυτόχρονα και ευπαθείς και απαιτούν σημαντικές εισροές από λιπάσματα και παρασιτοκτόνα. Η ίδια εταιρεία που έχει πατεντάρει το υβρίδιο, πουλάει και το ζιζανιοκτόνο που αντέχει το φυτό, όπως και τα ανάλογα λιπάσματα. Επομένως εντείνεται η εξάρτηση του γεωργού από φάρμακα και από την αγορά νέου σπόρου κάθε χρόνο. Οι βιομηχανικοί σπόροι είναι κατάλληλοι για την εντατική γεωργία. Η δημιουργία τους βασίζεται στους παλιούς   σπόρους και στα άγρια είδη, αλλά η νομοθεσία επιτρέπει στις εταιρίες να μην αποκαλύπτουν τις πηγές που χρησιμοποίησαν κι έτσι δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια τι περιέχει ο νέος σπόρος, ούτε τη διαδικασία με την οποία έγινε η «βελτίωση» του, αν δηλαδή χρησιμοποιήθηκε ακτινοβολία, χημική επεξεργασία ή άλλη μέθοδος.

Τις τελευταίες δεκαετίες η βιομηχανία σποροπαραγωγής χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλη συγκέντρωση δύναμης. Οι μεγάλες εταιρίες συνεχώς εξαγοράζουν τις μικρές και τις μεσαίες με αποτέλεσμα, δέκα μόνον πολυεθνικές να ελέγχουν το 73% της παγκόσμιας εμπορικής διακίνησης σπόρων. Οι περισσότερες, είναι εταιρίες παραγωγής αγροχημικών ουσιών. Μέσω της εμπορίας σπόρων προωθούν κυρίως τα χημικά τους προϊόντα από τα οποία κερδίζουν πολύ περισσότερα χρήματα. Η δύναμη που έχει αποκτήσει η βιομηχανία σποροπαραγωγής επηρεάζει και το μοντέλο της γεωργίας που η κοινωνία επιλέγει για το μέλλον της (εντατική χημική ή ήπια πολύ-λειτουργική), αλλά και τα κριτήρια της γενετικής βελτίωσης (το είδος των ποικιλιών που τρώμε).

Η Δύναμη της Ιδιωτικής Βιομηχανίας Σποροπαραγωγής αντανακλάται στη νομοθεσία: Όλοι οι σπόροι στην ΕΕ, για να κυκλοφορήσουν στο εμπόριο πρέπει να εγγραφούν σε επίσημο κατάλογο. Η εγγραφή απαιτεί Ομοιομορφία και Σταθερότητα, χαρακτηριστικά που αντιστοιχούν στη φύση των σπόρων της βιομηχανίας λόγω της πολύ στενής γενετικής τους βάσης. Αντίθετα οι σπόροι των γεωργών, που διαθέτουν μια πολύ ευρεία γενετική βάση και προσαρμοστικότητα, δεν χαρακτηρίζονται σταθεροί. Ο νομοθέτης   θεώρησε αυτήν την ιδιότητα αρνητική και μέσω του καταλόγου, εξόρισε τους παραδοσιακούς σπόρους   από την αγορά αφήνοντας βέβαια κάποια παράθυρα και παρεκκλίσεις, που δεν διευκολύνουν τον μικρο-μεσαίο γεωργό. Πέραν αυτού, η εγγραφή στον κατάλογο έχει κόστος και γραφειοκρατικές διαδικασίες, που εύκολα μπορεί να αντιμετωπίσει μια μεγάλη εταιρία αλλά είναι δυσβάστακτα για έναν μεμονωμένο παραγωγό.


Oι Παραδοσιακές Ποικιλίες
Κάθε χώρα διαθέτει ένα μεγάλο φυσικό θησαυρό, την γενετική ποικιλότητα, δηλαδή ποικιλία λαχανικών και φρούτων, καθώς και σπάνια είδη ζώων, προσαρμοσμένα όλα στις συγκεκριμένες κλιματικές συνθήκες. Οι παραδοσιακοί γεωργοί είχαν φτάσει με τον καιρό να έχουν μια ποικιλία για σχεδόν κάθε ανάγκη, π.χ. μια ποικιλία που θα την φύτευαν αν προβλεπόταν ξηρασία ή μια ποικιλία που θα άντεχε σε κάποια αρρώστια. Ήξεραν πως να απομονώσουν κάποιο χαρακτηριστικό. Με την έλευση των μονοπωλίων βλέπουμε τις ποικιλίες που κληροδοτήθηκαν από γενιά σε γενιά, να εγκαταλείπονται, χάριν του σπόρου που αγοράζει ο αγρότης από το μαγαζί. Οι ποικιλίες που ήταν προσαρμοσμένες στις ειδικές ανάγκες της περιοχής και ήταν αποτέλεσμα επίπονης προσπάθειας αιώνων, κινδυνεύουν σοβαρά από ολοσχερή εξαφάνιση, ενώ καλλιεργείται σκόπιμα η αποκλειστική εξάρτηση των εντόπιων παραγωγών και κατ' επέκταση όλης της εγχώριας παραγωγής από εταιρείες εμπορίας υβριδίων. Σύμφωνα με έρευνες στην Ελλάδα, μόνο το 1% των εγχώριων ποικιλιών σίτου και το 2-3% των λαχανικών, που υπήρχαν πριν από πενήντα χρόνια, διασώζεται υπό καλλιέργεια σήμερα. Προβλέπεται ότι σύντομα το 90% των παραδοσιακών Ευρωπαϊκών ποικιλιών θα εξαφανιστεί και η κατάσταση θα γίνει μη αναστρέψιμη. Ήδη οι παραδοσιακές ποικιλίες εξαφανίστηκαν από τη Γερμανία και στην Αγγλία έχουν εξαφανιστεί από την αγορά 1500 ποικιλίες.
Στον αγώνα διάσωσης των παραδοσιακών σπόρων έχουν ενταχθεί δύο μεγάλες πρωτοβουλίες στην Ελλάδα, ο Αιγίλοπας και το Πελίτι, δημιουργώντας τράπεζες Σπόρων από ντόπιες ποικιλίες.

Υπάρχουν παραδοσιακές ποικιλίες με μεγάλη παραγωγή και καλά χαρακτηριστικά για εμπορική χρήση. Υπάρχουν και άλλες με μικρότερη απόδοση από τις βελτιωμένες. Είναι όλες κατάλληλες για το πολύ-λειτουργικό μοντέλο γεωργίας του μικρού και μεσαίου αγρότη, για μια μορφή ήπιας γεωργίας που δεν είναι εντατική. Ο παραδοσιακός σπόρος είναι ελεύθερος για αναπαραγωγή και έχει μικρές   απαιτήσεις για λιπάσματα και φυτοπροστασία, επομένως δεν απαιτεί μεγάλες χρηματικές εισροές, και έτσι αποκτά μεγάλη σημασία σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Οι παραδοσιακές ποικιλίες που χάνονται είναι (μαζί με άλλα ημιάγρια είδη) οι γονείς των μοντέρνων ποικιλιών, αποτελούν δηλαδή τη βάση, όχι μόνον της παλιάς αλλά και της καινούριας διατροφής μας.

Η απώλεια παραδοσιακών ποικιλιών σημαίνει απώλεια ενός πολιτιστικού και οικονομικού δημόσιου αγαθού που αποτελεί   εγγύηση για μελλοντική διατροφική επάρκεια και ανεξαρτησία. Η απώλεια των παραδοσιακών σπόρων σημαίνει συντριπτική μείωση της αγροτικής βιοποικιλότητας. Ας μην ξεχνάμε ότι σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον, η βιοποικιλότητα είναι η συνέχεια της ζωής.

Και τα μεταλλαγμένα;

Η διαφορά των μεταλλαγμένων προϊόντων από τα υβρίδια συνίσταται στο βαθμό επέμβασης του ανθρώπου. Στα υβρίδια είναι ακόμα μέσα σ’ ένα φυσικό επίπεδο, δηλαδή πρόκειται για αυστηρά ελεγχόμενες διασταυρώσεις ανάμεσα σε διάφορα φυτά και ποικιλίες.

Στα γενετικά τροποποιημένα ή μεταλλαγμένα φυτά ο άνθρωπος επεμβαίνει στο γονιδίωμα του φυτού με απρόβλεπτες συνέπειες, καθώς  ο οργανισμός δεν αναγνωρίζει πια τις ουσίες που τρώει, με κύρια συνέπεια την ραγδαία ανάπτυξη καρκίνων. Αστραφτερά, σαν πλαστικά, εκτός εποχής προϊόντα που βρίσκουμε στους πάγκους των σούπερ μάρκετ από Ολλανδία ή Βέλγιο π.χ. είναι κατά πάσα πιθανότητα μεταλλαγμένα…

Υβρίδιο – η λέξη παράγεται από το αρχαιοελληνικό ύβρις και ύβρις σημαίνει: «Αυθάδης βία πηγάζουσα εξ υπερβολικής συναισθήσεως δυνάμεως ή εκ πάθους, αυθάδεια, αλαζονεία αυθάδης, προπέτεια, συχν. εν τη Οδυσσεία ως επί το πλείστον επί των μνηστήρων.» (Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης Liddell-Scott). Στην λέξη «ύβρις» εμπεριέχεται ετυμολογικά η έννοια του Υπέρ και έτσι η λέξη αφορά την υπέρβαση του μέτρου, την ανθρώπινη ασέβεια στο φυσικό μέτρο.
Σπόροι και φυτά υβρίδια, στειρωμένα από ζωή για χάρη του κέρδους και του ελέγχου. Άνθρωποι καταναλωτές, που στηρίζουν συναινώντας και υπερβαίνουν το μέτρο για χάρη μιας επιφανειακής ευκολίας (για να είναι π.χ. το μανταρίνι και το καρπούζι χωρίς κουκούτσια). Ύβρεις ανθρώπων κατά της φύσης, της Ζωής και της συνολικής φυσικής και κοινωνικής ισορροπίας.

ΜΟΝΟ Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΌΨΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ!

Ερώτηση: Όταν στα ψώνια μας επιμένουμε π.χ. για σταφύλι και καρπούζι χωρίς κουκούτσια, ποιος είναι ο υπεύθυνος της ανισορροπίας που θα προκύψει: αυτός που τα έφτιαξε, αυτός που τα καλλιέργησε ή αυτός που τα απαιτεί για να τα καταναλώσει και, αν δεν τα βρει, προσπερνάει δυσαρεστημένος μια λεπτόφλουδη, «ραγισμένη» τομάτα, ένα σταφύλι με κουκούτσι ή μια «στραβή» πιπεριά;

Αναζητώντας και καταναλώνοντας έναν καρπό από παραδοσιακή ποικιλία:

Ø      Επωφελείστε στο μέγιστο βαθμό από τα θρεπτικά συστατικά ενός πλήρους φυσικού και ισορροπημένου προϊόντος

Ø     Στηρίζετε τους παραγωγούς στη συνέχιση της καλλιέργειας ποιοτικής και κοινωνικά δίκαιης τροφής για όλους μας

Ø   Αποσταθεροποιείτε την προγραμματισμένη υποδούλωση του γήινου πληθυσμού στις πολυεθνικές παραγωγής σπόρων και αγροχημικών, η οποία έχει χείριστες συνέπειες για την υγεία μας, τη φυσική ισορροπία και το πολιτικό πεπρωμένο του πλανήτη.

Χωρίς μεσάζοντες;;;; Η Κρίση και ο κίνδυνος εκφυλισμού της ζωής μας..

Άννα Εμμανουηλίδου

Ψυχολόγος

Πριν 2 μήνες περίπου η αστυνομία διέλυσε "ησύχως". απειλώντας με πρόστιμα των 1000 τουλάχιστον ευρώ την αγορά χωρίς Μεσάζοντες της Αριστοτέλους. Πριν μία εβδομάδα είχε γίνει το ίδιο στην ίδια αγορά στην Τούμπα, αυτή τη φορά επιβάλλοντας πρόστιμα σε παραγωγούς που πουλούσαν εκεί τα προϊόντα τους απευθείας στους πολίτες της γειτονιάς. Στην Τούμπα η καταγγελία που έφερε την αστυνομία προερχόταν από τον πρόεδρο των συμβατικών λαϊκών αγορών της πόλης. Στην Αριστοτέλους από το επαγγελματικό επιμελητήριο, που ισχυρίστηκε ότι η απευθείας διάθεση προϊόντων κινείται ενάντια στα δικά τους εμπορικά συμφέροντα (των μεταπωλητών). Και ακριβώς έτσι είναι. Οι λίγοι καταναλωτές που βρίσκονταν εκεί διαμαρτυρήθηκαν επίσης ησύχως και πήγαν στα σπίτια τους να δουν τηλεόραση. Γύρω στους 25 παραγωγούς με άλλους παρευρισκόμενους (γύρω στα 50 άτομα) έκαναν πορεία στην πόλη, πέρασαν από το δημαρχείο ζητώντας την χορήγηση άδειας από το Δήμο και κατέληξαν σε γενική συνέλευση στην ΕΡΤ3.

Η δημιουργία απευθείας διάθεσης λαϊκών αγορών έχει χτυπηθεί και στο παρελθόν από τους εμπορικούς συλλόγους των πόλεων που πάει να δημιουργηθεί: γι΄ αυτό το κέντρο της Θεσ/νίκης δεν έχει λαϊκή αγορά, και λαϊκές βιολογικών προϊόντων στην Πτολεμαϊδα, την Έδεσσα και άλλες πόλεις, όπου έγινε προσπάθεια, δεν μπόρεσαν να επιβιώσουν, παρά τη συμπάθεια που εξέφρασε ο Δήμος και οι καταναλωτές. 

Αυτή η παρέμβαση της αστυνομίας θα γίνει πια συνήθεια και στις άλλες αγορές χωρίς μεσάζοντες της πόλης, οι καταγγελίες επικαλούνται έλλειψη αδειών, ταμιακών μηχανών και ένταξης συνολικά των παραγωγών στο σύστημα οικονομικού ελέγχου, που σημαίνει στην πράξη απλώς τον εκμηδενισμό τους.

Ανοίγει ένα μεγάλο θέμα. Οι βιολογικές αγορές όλης της πόλης, οι οποίες δεν έχουν τυπικά άδειες, αλλά εδώ και πάνω από δέκα χρόνια κυλούν και δυναμώνουν στα περιθώρια της ανοχής των δήμων, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να δεχτούν αντίστοιχες επιθέσεις. Μήπως είναι η στιγμή να κινηθούμε συνολικά στη δημιουργία δικτύων καταναλωτών, σε σύνδεση απευθείας με τους παραγωγούς, για να κρατηθεί η ζωή και η τροφή μας σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο ποιότητας, χωρίς να εξοντωθούμε όλοι μας οικονομικά.;.

Τι θα πει δίκτυα καταναλωτών;

Θα πει: μαζευόμαστε ομάδες οικογενειών και ατόμων, που αποφασίζουμε ότι θέλουμε αξιοπρεπή τροφή και διαλέγουμε παραγωγό ή παραγωγούς της εμπιστοσύνης μας, στους οποίους "παραγγέλνουμε" να μας παραγάγουν τις ποσότητες που υποθέτουμε ότι θα χρειαστούμε για μια σαιζόν. Στη Γαλλία, που αυτό είναι εκτεταμένο στο χώρο της βιολογικής καλλιέργειας, οι οικογένειες του δικτύου προπληρώνουν ένα μέρος του προϊόντος που θα παραλάβουν, για να έχει ο παραγωγός το κεφάλαιο να το καλλιεργήσει (κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου αυτονόητο με την οικονομική κατάσταση των "καθαρών" από απάτες και ψευδοεπιδοτήσεις παραγωγών). Και δεσμεύονται να το παραλάβουν, όταν παραχθεί, ώστε να μην πετάγονται τα προϊόντα και να μην αναγκάζεται ο παραγωγός να ψάχνει άλλες αγορές διάθεσης, οι οποίες έχουν όλο αυτό το σύστημα κρατικού ελέγχου από πίσω, που αυξάνει κατακόρυφα τις τιμές.

Δίκτυα καταναλωτών σημαίνει επίσης: γνωρίζουμε προσωπικά τον παραγωγό, τα χωράφια του, τις μεθόδους του, πηγαίνουμε αν θέλουμε εκεί, ελέγχουμε, ρωτάμε και βοηθούμε στο χωράφι για να μάθουμε εμείς και τα παιδιά μας τον τρόπο παραγωγής.

Σημαίνει, σε μια πιο απλή μορφή, ότι εμπιστευόμαστε να παραγγείλουμε απλά ηλεκτρονικά τα προϊόντα που θέλουμε, όταν ο παραγωγός έρθει στον τόπο μας για να τα παραλάβουμε από το αυτοκίνητό του. Έτσι απλά. Χωρίς μεσάζοντες, χωρίς ενοίκια λαϊκών αγορών, χωρίς υψηλού κόστους άδειες και πιστοποιητικά σε ένα κράτος απέραντης αδικίας και απάτης ενάντια στον πολίτη. Βέβαια απαιτείται προσωπική σχέση και προσωπικός "έλεγχος" του παραγωγού. Αλλά όταν υπάρχει το προσωπικό στοιχείο, αυτά είναι απλά και εύκολα και αποτελεσματικά. Έτσι πιστεύω. Αν ο καθένας μας βρει 5 ακόμα οικογένειες φίλων του, στήνεται σχετικά γρήγορα ένα δίκτυο. Μετά μαζευόμαστε αρχικά συχνά, μια φορά τη βδομάδα, για να διευκρινίσουμε την ουσία και τις μεθόδους λειτουργίας μας, αργότερα κάπως πιο αραιά, όταν το πράγμα κυλάει, και πάντως συνεχίζουμε με οριζόντια οργάνωση, εντείνουμε όμορφα το διαπροσωπικό πολιτικό και δίνουμε στα παιδιά μας ένα παράδειγμα αυτοοργάνωσης που δημιουργεί ελπίδα και όραμα για το όλον.

Ο εκφυλισμός των ζωών μας

Ξέρετε, αφότου ξεκίνησε η Κρίση η μεγάλη αγωνία που προκύπτει είναι ο εκφυλισμός της ζωής μας, όχι με μια οικονομική έννοια, αλλά με μια έννοια εκ-πτώσης των απαιτήσεων απ΄ τον εαυτο μας και τη ζωή. Η μετατροπή της ζωής σε απλή επιβίωση είναι ένας από τους μεγαλύτερους εφιάλτες. Κάπως έτσι δεν μπορεί να είναι ανεκτό το ότι - λόγω έλλειψης χρημάτων  - δε μορφώνονται τα παιδιά, ότι πρέπει να συμβιβαστούμε να τρώμε σκουπίδια ή δεν έχουμε την πολυτέλεια της υγείας και του πολιτισμού. Από την πρώτη στιγμή, θεωρώ, στην κρίση πρέπει να διασφαλίσουμε την υψηλότερη δυνατή ποιότητα υπηρεσιών υγείας, μόρφωσης και πολιτισμού. Γιατί εμείς είμαστε το κεφάλαιο. ΄Ολοι μαζί είμαστε πλήρεις ικανοτήτων, εξειδικευμένων γνώσεων, εμπειρίας, είμαστε ένα απέραντο εργαστήριο παραγωγής ενός νέου κόσμου.

Μέσα από την ανάπτυξη δικτύων υπηρεσιών αχρήματης, ωστόσο αλληλέγγυας ανταλλακτικής οικονομίας, μπορούμε να καλύψουμε σχεδόν τα πάντα μεταξύ μας, ανεβάζοντας μάλιστα το επίπεδο της μέχρι τώρα ζωής μας. 

Στο χώρο της ψυχικής υγείας, αντί να χαθούμε στα φάρμακα, οργανώνουμε πυρήνες αυτοβοήθειας και αχρήματης βοήθειας υψηλού επιπέδου. 

Στο χώρο της υγείας αναλόγως επιμένουμε στην πρόληψη και στη χρήση εναλλακτικών μεθόδων που είναι απείρως πιο οικονομικές και εξαιρετικά αποτελεσματικές για την Υγεία κι όχι για τη διαχείριση της αρρώστιας ήδη αποδυναμωμένων ανθρώπων.

Στο επίπεδο της διατροφής (που αν το σκεφτούμε είναι η βάση και για τα δύο παραπάνω), αντί να ριχτούμε – σαν ζητιάνοι - στην άκριτη κατανάλωση φτηνών χημικών προϊόντων, μπορούμε να συνδεθούμε με καθαρούς παραγωγούς, που να υποστηρίξουν με χαμηλότερο κόστος την ανάγκη μας για ποιοτική τροφή, εφόσον κι εμείς τους στηρίξουμε στην παραγωγή της.

Στο επίπεδο της μόρφωσης να προσφέρουμε αχρήματα μαθήματα κάθε είδους, αντί πραγμάτων ή υπηρεσιών που χρειαζόμαστε. Ένας πολίτης χωρίς χρήματα, πρέπει να μπορεί να τρώει άριστα καθαρά προϊόντα, να μορφώνεται σε ξένες γλώσσες, γιόγκα ή κιθάρα, να επισκέπτεται ομάδες αυτοβοήθειας όπου θα επεξεργάζεται αλληλέγγυα τις δυσκολίες του, να προλαμβάνει με διατροφή, ρέικι, ψυχοθεραπεία ή βότανα την κλιμάκωση σωματικών προβλημάτων μόλις εμφανίζονται. Γι' αυτά όλα να προσφέρει αχρήματα κούρεμα, μετακομίσεις, ψυχοθεραπεία, ρούχα, υδραυλικές ή ηλεκτρολογικές υπηρεσίες, ή ό,τι άλλο έχει και μπορεί.

Η αλληλεγγύη δεν μπορεί να φορολογηθεί και κυρίως δεν μπορεί να ελεγχθεί κρατικά. Γι΄ αυτό είναι το όχημα που θα μας βγάλει στην αντίπερα όχθη, χωρίς να χάσουμε την ψυχή μας.

Ας ακμάσουμε, αντί να παρακμάσουμε, σ΄ αυτήν τη λαίλαπα εξευτελισμού της ποιότητας ζωής που μας προτείνεται. Μια άλλη οργάνωση μας χρειάζεται. Και η παραδοχή ότι ο εφιάλτης δεν τελειώνει, αντίθετα, μόλις αρχίζει..

Το περιβόλι της Ειρήνης

Στην Ξιφιανή Αριδαίας, σε μια έκταση 170 στρεμμάτων, καλλιεργούμε ντόπιες, παλιές ποικιλίες λαχανικών, φρούτων και σιτηρών με σκοπό την διάσωση και διάδoση αυτών. Με αγάπη και σεβασμό στην γη γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η καλλιέργεια των ποικιλιών είναι μονόδρομος για μια αειφόρο ανάπτυξη αλλά και παραγωγή προϊόντων υψηλής διατροφικής αξίας σε αντίθεση με τα υβρίδια που ευρέως χρησιμοποιούνται. Οι φυσικές μέθοδοι καλλιέργειας που χρησιμοποιούμε, λίπανση με κοπριά και κομπόστ, συγκαλλιέργειες για αποφυγή ασθενειών καθώς και τα φυσικά παρασιτοκτόνα, όπως ο ζεόλιθος, δεν μολύνουν τη γη και συμβάλλουν στην ομαλή ανάπτυξη των φυτών και την παραγωγή πολύ νόστιμων καρπών.

Λαχανικά όπως η ντόπια ποικιλία της κόκκινης, γλυκιάς πιπεριάς Μπαχόβου που φύεται στην περιοχή πάνω από εκατό χρόνια τώρα, η μελιτζάνα Λαγκαδά, αλλά και ντομάτες, κολοκυθάκια, ραπανάκια, σπανάκι, πράσα, μαρούλια, παντζάρια, λάχανα, κρεμμύδια και σκόρδα, μαϊντανός και ρόκα από ποικιλίες της περιοχής της Αριδαίας καλλιεργούνται με συνέπεια για να αποτελέσουν ασφαλή και ιδιαίτερα νόστιμα προϊόντα που θα φτάσουν στο τραπέζι μας. Ταυτόχρονα διασώζουμε ποικιλίες φρούτων που έχουν προσαρμοστεί πλήρως στις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής αφού καλλιεργούνται για πολλά χρόνια στα μέρη μας όπως κεράσια, κυδώνια, πεπόνια, καρπούζια, μούσμουλα, λωτοί και μια ποικιλία σταφυλιού την λεγόμενη Αμάσι την οποία έφεραν οι πρόσφυγες παπούδες μας από την Μικρά Ασία.

Ιδιαίτερη βαρύτητα έχουμε δώσει στην καλλιέργεια των σιτηρών ενώ η επιλογή των ποικιλιών τους γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή. Ποικιλίες όπως η σκληρόπετρα, μαλακό σιτάρι από το οποίο παράγεται αλεύρι για όλες τις χρήσεις, το μαυραγάνι, σκληρό σιτάρι από το οποίο παράγουμε κίτρινο αλεύρι ιδανικό για ψωμί αλλά και βρώμη, σίκαλη, καλαμπόκι επιλέγονται για καλλιέργεια στο κτήμα μας μαζί με το μονόκκοκο, ντυμένο σιτάρι της αρχαίας ποικιλίας Καπουλτζάς που βρέθηκε στις αρχαιολογικές ανασκαφές σε σπήλαιο της περιοχής. Όλα τα σιτηρά αφού συλλεχθούν, αλέθονται σε παλιό νερόμυλο, χωρίς θερμική επιβάρυνση στο τελικό προϊόν και χωρίς προσθήκη χημικών.

Γιώργος Δούμος

βιοκαλλιεργητής

Πού μπορείτε να μας βρείτε:

Σας περιμένουμε στο κτήμα μας στην Ξιφιανή Αριδαίας για να σας γνωρίσουμε, να σας ξεναγήσουμε και να συζητήσουμε μαζί σας ό,τι σας απασχολεί.

πηγή

Για όσους μένουν στην Θεσσαλονίκη μπορούν να μας βρουν στις πρότυπες αγορές βιολογικών προϊόντων Θεσσαλονίκης στην περιοχή της Καλαμαριάς κάθε Τετάρτη και Σάββατο και Νεάπολης κάθε Πέμπτη. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε τον πίνακα που ακολουθεί.  

Τρίτη

Αγορά Περαία, Μηδείας, 3ο Δημοτικό Σχολείο

Θερινό Ωράριο : 16.30 - 20.30

Χειμερινό Ωράριο : 13.00 - 17.30

Τετάρτη 

Αγορά Καλαμαριάς, Βότση, Ανδριανουπόλεως, πίσω από το ιερό της εκκλησίας Αγ. Παντελεήμονα.

Ωράριο : 08.00 - 13.00

Πέμπτη

Αγορά Νεάπολης, Βενιζέλου, δίπλα στο δημαρχείο.

Ωράριο : 08.00 - 13.00

Αγορά Πυλαίας, πολυχώρος NODO, Μαρίνου Αντύπα 10, δίπλα στο Jumbο 

Ωράριο: 14.30- 17.30

Παρασκευή

Αγορά Ευόσμου, Ν. Καζαντζάκη, δίπλα στον Ι.Ν. αγ. Κυρίλλου & Μεθόδιου.

Θερινό Ωράριο : 16.30 - 20.30

Χειμερινό Ωράριο : 13.00- 17.30

Αγορά ΑΠΘ, πιλοτική διοργάνωση στον περιβάλλοντα χώρο του κτιρίου Διοίκησης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης "Κ.Καραθεοδωρή"

Ωράριο : 10.00 - 15.30

Σάββατο

Αγορά Καλαμαριάς, πρώην στρατόπεδο Κόδρα.

Ωράριο : 08.00 - 13.00

Περισσότερες πληροφορίες για τις λαϊκές με βιολογικά προϊόντα όλης της Ελλάδας θα βρείτε ΕΔΩ